Podręcznik
1. Wybrane zastosowania czwórników
1.1. Żyrator
Żyrator jest czwórnikiem opisanym następującą macierzą łańcuchową
(1.1) |
Parametr jest nazywany konduktancją żyracji a rezystancją. W literaturze stosowane są dwa różne symbole graficzne żyratora. Ich oznaczenia przedstawione są na rys. 1.1.
Rys. 1.1. Oznaczenia graficzne żyratora
Znak minus występujący przy prądzie wyjściowym opisu czwórnikowego wynika z przyjętego zwrotu prądu wyjściowego (do pudełka). Równaniu łańcuchowemu żyratora odpowiada opis admitancyjny o postaci
(1.2) |
Najważniejszą własnością żyratora jest przetwarzanie impedancji obciążenia w impedancję odwrotnie proporcjonalną do niej. Rozważmy układ żyratora obciążonego impedancją (rys. 1.2).
Rys. 1.2. Układ żyratora obciążonego impedancją
Impedancja wejściowa takiego układu zdefiniowana w postaci
(1.3) |
po uwzględnieniu wzoru (17.16) wobec ,, jest równa
(1.4) |
Impedancja układu żyratora obciążonego impedancją jest odwrotnie proporcjonalna do impedancji obciążenia ze współczynnikiem proporcjonalności równym . Jeśli żyrator zostanie obciążony kondensatorem o impedancji operatorowej równej (rys. 1.2) to impedancja wejściowa układu jest równa
(1.5) |
Jest to postać odpowiadająca ogólnemu opisowi impedancji operatorowej cewki . Zatem układ żyratora obciążonego pojemnością przedstawia sobą cewkę o indukcyjności
(1.6) |
Powyższej zależności matematycznej można przyporządkować transformację układową zilustrowaną na rys. 1.3.
Rys. 1.3. Realizacja indukcyjności przy pomocy żyratora
Żyrator jako czwórnik jest bardzo łatwo realizowalny w praktyce przy wykorzystaniu układów tranzystorowych lub wzmacniaczy operacyjnych. Z tego względu układy wykorzystujące żyratory są powszechnie stosowane w układach elektronicznych (np. filtrach) eliminując z nich cewki, trudno realizowalne w technologii scalonej.