Podręcznik

Jeżeli nie chcemy, aby obraz po filtracji się zmniejszał oraz żeby wszystkie piksele obrazu wejściowego miały taki sam wpływ na wynik możemy zastosować padding. Padding to uzupełnianie obrazu wejściowego ramką złożoną z zer (rys. 18).

Rysunek 18: Padding

Możemy stosować dowolną szerokość ramki zer, ale najczęściej stosuje się dwa warianty paddingu:

• padding valid - bez uzupełniania obrazu ramką zer,

• padding same - taki rozmiar ramki, żeby obraz wyjściowy miał taki sam rozmiar jak wejściowy.

Na rozmiar obrazu wyjściowego ma również wpływ rozmiar stosowanego filtru $f$. Najczęściej spotykamy filtry o rozmiarach: $3 \times 3$, $5 \times 5$ i $7 \times 7$. Stosujemy prawie wyłącznie filtry o rozmiarach nieparzystych. Jest to konwencja z klasycznego przetwarzania obrazu, ale jest ona dogodna ponieważ w każdym filtrze istnieje element środkowy. Dodatkowo, dla filtra o rozmiarze parzystym, musielibyśmy stosować niesymetryczny padding same (inny rozmiar ramki z prawej i lewej).