4. Przykłady regulatorów rozmytych

4.2. Rozmyty regulator dwustawny

W poprzednim rozdziale stwierdziliśmy, że dla rozpatrywanego w nim przypadku, wzmocnienie regulatora rozmytego typu P jest wprost proporcjonalne do różnicy pochodnych liniowych funkcji przynależności wartości wejścia. Zwiększenie nachylenia tych funkcji skutkuje wzrostem wzmocnienia. Jeśli pochodne osiągną wartości teoretycznie nieskończenie wielkie, to wzmocnienie regulatora osiągnie także osiągnie taką wartość. W takim przypadku uzyskujemy przełączającą funkcję sterowania właściwą regulatorom dwustawnym (Rys. 32).

Projekt rozmytego regulatora dwustawnego
Rys. 32. Projekt rozmytego regulatora dwustawnego. Ponieważ wartości funkcji przynależności przyjmują wyłącznie wartości ze zbioru \left\{ 0, 1\right\} , to wszystkie funkcje przynależności definiują jednocześnie zbiory ostre.
a) Funkcje przynależności wejścia  e
b) Funkcje przynależności wyjścia  v
c) Funkcja sterowania