Podręcznik

Wykres oczkowy (ang. eye diagram) przedstawia nałożone na siebie wszystkie dopuszczalne (w danej sieci) kombinacje transmitowanych bitów (zer i jedynek). Kombinacje te tworzą charakterystyczny wykres przypominający oko. Schemat takiego wykresu z parametrami opisującymi go, przedstawiony został na poniższym rysunku:

Rysunek 3. Wykres oczkowy.

Charakterystycznymi wielkościami opisującymi wykres oczkowy są:

• szerokość wykresu oczkowego określająca przedział czasowy, w którym podczas próbowania nie występuje niebezpieczeństwo błędnego odczytu danych;
• rozwartość wykresu oczkowego opisana wzorem:

$R_0 = \frac{V"_{max}-V"_{min}} {V_{max}-V_{min}} \qquad$(3.2)

gdzie V'_max, V_max, V'_min i V_min oznaczają tak jak opisano na powyższym wykresie;

• margines szumowy , opisany wzorem:

$M_s = \frac{V_1}{V"_{max}} \qquad$(3.3)

• nachylenie wykresu oczkowego wskazujące odporność sieci na błędy w dziedzinie czasu;
• czas narastania sygnału C_NS, opisany poniższą zależnością:

$C_{NS} = 1,25 \cdot T_{20-80} \qquad$(3.4)

gdzie:

T_20-80 – czas narastania sygnału od 20% do 80% jego maksymalnej wartości;

zniekształcenie czasowe ΔT, które obrazuje wymiar fluktuacji fazy sygnału;

• współczynnik ekstynkcji EX, który obrazuje stosunek średniej wartości poziomu wysokiego sygnału, do średniej wartości poziomu niskiego sygnału.

Rysunek 4. Przykładowe wykresy oczkowe dla łącz telekomunikacyjnych.

Na powyższym rysunku przedstawione zostały wykresy oczkowe dla przykładowych łączy telekomunikacyjnych. Analizując wyżej opisane parametry możemy dokładnie określić poprawność działania łącza.