Podręcznik

W kraju istniała i nadal istnieje tendencja do rozdzielania sieci elektroenergetycznych zakładów przemysłowych i sieci energetyki zawodowej. Energetyka zawodowa, spółki dystrybucyjne, rejony energetyczne mają prawo wpływania na sposób poboru energii elektrycznej, jej ilość oraz wartości obciążeń w ruchu normalnym i w przypadku zakłóceń w zakładach przemysłowych.

Napięcia bardzo mocno wpływają na parametry sieci i urządzeń elektrycznych. Jeżeli napięcie sieci dystrybucyjnej wzrasta, to wraz ze wzrostem maleją następujące wartości:

1. prądy obciążenia roboczego,
2. spadki napięć,
3. prądy zwarciowe (przy stałych mocach zwarciowych),
4. straty wzdłużne (obciążeniowe) mocy i energii,
5. w pewnych przypadkach przekroje przewodów linii.

W praktyce ze wzrostem napięcia zwiększają się:

1. koszty jednostkowe linii elektroenergetycznych i urządzeń,
2. liczba koniecznych stopni transformacji w niektórych dużych przedsiębiorstwach.

Polska norma PN–IEC [20] podaje następujące wartości napięć znamionowych:

1. sieci jednofazowych prądy przemiennego: 6, 12, 24, 48, 60, 110, 230 i 400 V;
2. sieci trójfazowych prądu przemiennego (międzyfazowe): 48 V, 400 V, 660 V, 1000V, 3 kV, 6 kV, 10 kV, 15 kV, 20 kV, 110 kV, 220 kV, 400 kV i 750 kV;
3. urządzeń prądu stałego (wartości uprzywilejowane): 12, 24, 36, 48, 60, 72, 96, 110, 220, 440, 600, 750 i 1000 V.