2. Język SCPI

2.2. Składnia języka SCPI

Składnia języka SCPI ma strukturę hierarchiczną. Przykłady takiej struktury przedstawiono na rysunku 2.4.

 

Rys. 2.4. Obraz struktury hierarchicznej języka SCPI

 

Najwyżej w hierarchii położone są rozkazy poziomu korzenia (root level commands) zwane podsystemami np.: A, B, C. Dalej znajdują się rozkazy niższego poziomu (lower level commands), prowadzące do listków tej struktury zwanej inaczej drzewiastą. Obowiązkiem jest podanie pełnej ścieżki dostępu np.: N =:B :H :N

Separatory używane w SCPI mają następujące znaczenie:

:             - oddziela rozkazy niższego poziomu od wyższego

ëû , tab  - oddziela parametry od rozkazu

,             - oddziela parametry (lista parametrów)

;             - oddziela polecenia z różnych podsystemów.

Składnia informacji programowych przedstawiona jest na rysunku 2.5. Pojedynczy komunikat zwany jest jednostką programującą (program message unit).

 

 

Rys. 2.5 Blok informacji programowej SCPI

 

 

Jako przykład niech posłuży polecenie:

:INPut : IMPedance 1e6

Programuje ono wartość impedancji wejściowej przyrządu na 1MW.

Pojedynczy komunikat może zawierać cały blok informacji programowej. Przykład takiego bloku zamieszczono na rysunku 2.6.

Rys. 2.6 Blok informacji programowej SCPI

 

Poniżej podano przykład bloku informacji programowej:

:INPut : IMPedance 1e6; :SENse :VOLTage :RANGe 200