Podręcznik

ROM (ang. Read Only Memory) jest to pamięć tylko do odczytu. Jest to pamięć stosunkowo wolna, ale zbudowana w taki sposób, że po odłączeniu napięcia zasilania przechowywane w niej dane nie giną. Pierwsze pamięci ROM były programowane już na etapie produkcji. Nie można było zmienić zapisanego w nich programu i danych. Było to oczywiście dużą niedogodnością. Dlatego opracowano pamięci PROM (ang. Programmable Read Only Memory). Można je było zaprogramować w specjalnych programatorach. Programatory te umożliwiały „przepalanie” połączeń zapisując instrukcje lub dane. Czystą pamięć ROM można było zaprogramować tylko jeden raz, jako że „uszkadzana” była struktura chipa. Był to pewnego rodzaju postęp, ale nadal chip mógł być wykorzystany tylko jednokrotnie. Przełomem było opracowanie pamięci EPROM (ang. Erasable  Programmable Read Only Memory). Tym razem zaprogramowana pamięć mogła być skasowana. Potrzebne do tego celu było specjalne urządzenie, jako że kasowanie przebiegało z użyciem promieniowania ultrafioletowego. Tak kasowalne pamięci miały specjalne okienko (Rys. 1).

Rys. 1 Pamięć EPROM kasowana promieniowaniem ultrafioletowym [https://pl.wikipedia.org/wiki/EPROM]

Dopiero pojawienie się pamięci EEPROM (ang. Electrically Erasable  Programmable Read Only Memory) dało pełną swobodę. W tym przypadku pamięć może być wielokrotnie kasowana z użyciem odpowiednio przyłożonego napięcia. System BIOS (bądź UEFI) jest przechowywany właśnie w tego typu pamięci.