Przykład - RS – 485
Znacznym rozwinięciem standardu RS – 232C jest standard RS – 485 opracowany w 1983. Interfejs taki w komputerze możemy zrealizować poprzez zainstalowanie dodatkowej karty lub użycie konwertera interfejsów RS – 232C/RS – 485. Przy nie zmienionych prawie parametrach programowania interfejsu, zastosowano linie symetryczną do przesyłania danych co wydłużyło zasięg interfejsu oraz wprowadzono trójstanowy sygnał wyjściowy. Oprócz logicznego 0 i 1 funkcjonuje stan wysokiej impedancji co pozwala na odłączenie odbiornika od magistrali. To z kolei umożliwi podłączenie do jednej magistrali do 32 urządzeń nadawczo-odbiorczych. Najczęstszym trybem komunikacji w magistrali RS-485 jest komunikacja półdupleksowa (w jednej chwili tylko jedno urządzenie nadaje dane). W tabeli 2 znajduje się porównanie standardów RS-232C i RS-485.
Tabela 2. Porównanie parametrów interfejsów RS – 232C i RS – 485
|
Parametr |
RS – 232C |
RS – 485 |
1 |
Maksymalna liczba nadajników Maksymalna liczba odbiorników |
1 1 |
32 32 |
2 |
Maksymalna długość kabla |
15m |
1,2km |
3 |
Maksymalna szybkość transmisji |
20kb/s – 111kb/s |
10Mb/s -40Mb/s |
4 |
Napięcie na wyjściu nadajnika |
± 3V min ± 15V max |
± 1,5V min
|
5 |
Czułość odbiornika |
± 3V |
± 200mV |
6 |
Rezystancja wyj. nadajnika wysoka impedancja |
- |
120kΩ |